معاون بازرگانی شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی منطقه گیلان و فتح بلندترین قله ایران

به گزارش پایگاه خبری رشتستان به نقل از روابط عمومی شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی منطقه گیلان : صعود معاون بازرگانی منطقه به قله ۵۶۷۱ متری دماوند , حدود ۱۰ ساعت و در تعطیلات پایان هفته گذشته ۱۲ و ۱۳مرداد ماه ) انجام شد .
در همین راستا پای صحبتهای معاون بازرگانی منطقه , جناب آقای علی فخاری راد نشسته ایم تا تجربه این سفر را از زبان ایشان بشنویم :
– روابط عمومی : خدا قوت خب چه شد از دماوند سر در آوردید مهندس ؟
– ممنونم . خب دوستان اهل ورزش به خصوص کوهنوردی می دانند که از دماوند سر درآوردن تصمیم یک شبه و کار یک روزه نیست . من از مدتی قبل برنامه صعود به دماوند را داشتم و به طور جدی از یکسال قبل پیاده روی و دوی مستمر روزانه متوسط ۱۵ کیلومتر و کوهنوردی هفتگی ارتفاعات گیلان و استانهای همجوار را در برنامه داشتم تا توان بدنی و روحی خودم را برای صعود به قله دماوند هماهنگ کنم .
– روابط عمومی : فرمودید توان روحی در این مورد توضیحی میدهید لطفا ؟
– بله کوهنوردی ورزشی است که باید جسم و روحی هماهنگ داشته باشید. تمرکز و ارامش و مهمتر از اینها خواستن با همه وجود از شرایط مهم آمادگی روحی است. خیلی از افراد تا جایی از مسیر را می روند اما برمیگردند چون یا توان جسمی ندارند و با تغذیه و ممارست روی حجم تنفس و ضربان قلبشان کار نکرده اند و یا توان روحی کافی برای تمرکز روی هدفشان و خواستن واقعی ندارند .
– روابط عمومی : آمادگیهای قبلی شما غیر از تمرین چه بود ؟
– با توجه به اینکه در ارتفاع فشار هوا بالاست و میزان اکسیژن پایین , باید فرد از قبل تمرینات تنفسی درستی داشته باشد و از طرفی چون غلظت خون نیز در ارتفاع بالا , زیاد می شود باید با مصرف زیاد مایعات بتواند شرایط مناسبی را برای قلب و توان بالای پمپاز خون فراهم کند . من در هفته های اخیر بیشتر تمرکزم روی این دو مقوله بود .
– روابط عمومی : خب از صعود بفرمایید ؟
– در یکماه گذشته موفق شدم صعودهایی به قله های بلند استان و استانهای مجاور داشته باشم .مثلا سبلان در اردبیل با ارتفاع حدود ۴۸۱۱ متر  ( سومین قله مرتفع ایران ) را اول تیرماه و قله علم کوه در مازنداران  با ارتفاع حدود ۴۸۵۱ متر ( دومین قله رفیع ایران ) را ۳۰ تیر پشت سر گذاشتم . در کنار این در داخل استان گیلان نیز برنامه مرتب کوهنوردی به ارتفاعات را داشتم چند بار هم توچال راتجربه کردم. لذا با توجه به آمادگی بدنی تصمیمم را برای فتح دماوند گرفتم و عملی کردم .
– روابط عمومی : از کجا شروع شد و چگونه اقدام کردید ؟
– من این سفر را شخصی و غیر اداری  و به اتفاق یکی از دوستان حرفه ای کوهنوردم  انجام دادم . ما از ساعات اولیه روز پنجشنبه ۱۲ مرداد از رشت به  شهر رینه حرکت کردیم  و عصر جمعه هم از کوه بازگشتیم . یک شب کمپینگ در مسیر داشتیم و در حدود ۱۰ساعت هم پیاده روی و کوهپیمایی را به انجام رساندیم .

– روابط عمومی : توضیحات تکمیلی برایمان می فرمایید ؟
– بله حتما . ما در سه مرحله کار را انجام دادیم . بعد از پارک خودرو در پارکینگ پای کوه با یک پاترول مخصوص تردد مسیری حدود ۳۵ دقیقه را طی کردیم تا به محل گوسفند سرا رسیدیم . از آنجا وسایل اضافی غیر از کوله شخصی مان را با چهارپا فرستادیم و خودمان مسیر  ۴ کیلومتر را تا ارتفاع ۱۱۳۰متر با سرعتی حدود۲/۴km بر ساعت کیلومتر را  طی سه ساعت و ربع طی کرده به محل بارگاه برای کمپینگ رسیدیم . چادر زدیم و شب مانی تا حدود ساعت ۳ صبح انجام شد و از ساعت ۳ و ربع حرکت به سوی قله را که ۶ ساعت به طول انجامید ؛ آغاز کردیم .

– روابط عمومی : خدا قوت , این مسیر شش ساعته را یکسره رفتید ؟
– سلامت باشید . بله بعد از حدود سه کیلومتر به  آبشار یخی که در ارتفاع ۵۲۰۰ متری قرار دارد و یکی از جاذبه های دماوند است ، رسیدیم . پس از طی ان مسیر  نزدیک قله و درفاصله ۳۰۰ متر مانده به نوک دماوند هم قله کوچک معروفی به نام قله پستونک هست که مکث کوتاهی  برای عکاسی داشتیم  و پس از آن طی فضایی با بویی متصاعد شده از گوگرد را داشتیم  و نهایتا در ساعت حدود ۹ و ربع صبح جمعه به قله رسیدیم .

– روابط عمومی : برایمان از لحظه غرورآفرین رسیدن به هدف بگویید ؟
– واقعا لذت بخش است وقتی هدفی را متصور هستی و انجامش می دهی . شاکر خدا هستم که توان انجامش را داد . ضمنا چون صعود ما در ماه محرم بود پرچم یا حسین (ع) کوچکی را با خودم حمل می کردم که به اهتزاز درآوردنش در مرتفع ترین قله ایران به ارتفاع ۵۶۷۱ متر برایم جذاب بود .

– روابط عمومی : چقدر در قله توقف داشتید جناب مهندس ؟
– ما چون قصد بازگشت داشتیم حدود ۴۵دقیقه در قله بودیم و عکاسی می کردیم و حدود ساعت ۱۰ برگشتیم . مسیر برگشت با مسیر رفت یکی نبود و در زمینی مخلوط نرم از شن وماسه به نام شن اسکی – که یک حالت اسکی طور روی شن داشت و می توانستیم راحت تر پایین بیاییم برگشتیم-  تا حدود ساعت ۱۲و ربع به بارگاه رسیدیم و پس از استراحت , جمع اوری چادرها حدود یک و نیم ساعت در راه بودیم تا به گوسفند سرا اولین توقف گاه رسیدیم . بعد هم برگشتیم به پارکینگ و پس از صرف ناهار حدود ساعت ۵ از شهر وینه حرکت کردیم و حدود ساعت ۱۰ شب جمعه در رشت بودیم .

– روابط عمومی: از مخاطرات و مشکلات سفر به بلندترین قله ایران میگویید برایمان ؟
– بله اولا کوهنوردی کلا ورزش وقت گیری است شما باید از چند روز قبل هماهنگیهای لازم را انجام بدهید . بعد از ان ورزش تقربا پرهزینه ای هم هست باید مجهز به وسابل حرفه ای باشی که البته من چون مدتهاست کوهنوردی می کنم از قبل مجهز بودم . اما  در طول مسیر هم علاوه بر سختی مسیر جاهایی بود که پاکوب کم عرض و تراکم جمعیت کوهنورد حرکت را مشکل می کرد . یعنی همه ما مانند مورچه ( می خندد ) و دانه ها ی تسبیح دقیقا پشت سر هم در حال حرکت بودیم و هر حرکت اشتباهی می توانست منجر به  خدای ناکرده حادثه شود .
– روابط عمومی : از  شیرینهای سفر هم برایمان بگویید.
– اول اینکه من علاوه بر اینکه قبول دارم همه ورزشها نشاط برانگیز و سلامت بخش هستند اما شخصا به ورزش کوهنوردی احساس و علاقه  ویژه ای دارم چون در این ورزش شما با جمع و در جمع برنده اید و مفهوم «ما» خیلی پررنگ تر از مفهوم «من» در این ورزش است . شما موفقیت خود را در موفقیت گروه می بینید و این همدلی و همراهی خیلی جذاب است . در کنار این همدلی صبوری و انتظار واقعا جذاب است شما با هر قدم که برمیدارید منتظر رسیدن به نفر جلویی و منتظر رسیدن نفر قبلی هستید و این شیرینی انتظارغیر قابل وصف است .
– مساله بعدی و جالب برای من استقبال زیاد مردم از فتح دماوند بود مخصوصا که بانوان هم بیشتر و پیشتر از اقایان در صعود حضور داشتند و خواستن توانستن است را عملا پیاده کرده بودند .و حتی افرادی که عارضه جسمی برایشان پیش امده بود اما کمر همت به فتح بسته بودند .

– و نهایت اینکه دیدن جذابیتهای افرینش خالق که هرجایی امکان دیدنش فراهم نیست واقعا جالب توجه و قابل اهمیت است . من خودم عاشق طبیعتم اما در کوهنوردی چیزهایی میبینید و جاهایی را کشف می کنید که واقعا هیچ کجای دیگر نیست .

– روابط عمومی : و صحبتهای پایانی شما ؟
– اول از همه باید از مشوقینم تشکر کنم . این درست است که سفر من اداری نبود اما مدیر محترم منطقه، جناب مهندس شکوری ، اعضای کمیته ورزش و همکاران دیگر همیشه برای برنامه های کوهنوردی ما پایه و حامی هستند لذا این صعود را به همه همکاران عزیزم هدیه میکنم .
دیگر اینکه من همیشه می گویم اگر بخواهی می شود خود من در سن ۵۸ سالگی این تصمیم را گرفتم و عملی کردم . به نظرمن  قدرت و توان بدنی و روحی ادمها به میزان تلاش و درجه خواستنشان بستگی دارد . و در کنار این هدف و انگیزه خیلی مهم است . خود من اولین عکسهای صعودم را برای پسر کوچکم – که الان ایران نیست – فرستادم و بهش گفتم من کار نیمه کاره تو را تمام کردم .چون ایشان یکبار تجربه صعود تا نزدیکی قله دماوند را داشت اما به دلایلی ادامه نداده بود . این خودش انگیزه برای او و همه کسانی است که فکر نکنند اگر یکبار نشد نمی شود . فقط باید باور داشت که می توان برای رسیدن به هدف تلاش کرد و خواست .
– روابط عمومی : ممنون از وقتی که گذاشتید برای شما آرزوی توفیق , سلامتی و شنیدن خبرهای خوب دیگر داریم .
– سپاسگزارم , من هم برای شما ارزوی صعود به قله ها ی زیبای موفقیت بیش از پیش را  دارم .